Σαπωνοποιϊα
Αρχικά το σαπούνι κατασκευαζόταν μόνο στα νοικοκυριά και όχι στις βιοτεχνίες -βιομηχανίες. Χρησιμοποιούνταν για την κάλυψη των αναγκών του σπιτιού και στην καθαριότητα. Χρησιμοποιούσαν το κατακάθι του λαδιού και του τηγανόλαδου, πρόσθεταν νερό, ποτάσα και αλάτι σε αναλογίες 4 οκάδες νερό, 4 οκάδες λάδι και μια οκά ποτάσα (η 1 οκά αντιστοιχεί σε 1283 γραμμάρια).
Στις πρώτες βιομηχανίες κατασκευής σαπουνιού χρησιμοποιούνταν μεγάλοι θερμαινόμενοι λέβητες και μείγμα λαδιού και διαλύματος σόδας. Στη συνέχεια άδειαζαν το καζάνι στο ξηραντήριο και έχυναν τη ρευστή μάζα σε ξύλινα πατώματα ή κιβώτια προκειμένου να κρυώσει και να αποκτήσει στερεά μορφή. Τέλος, έκοβαν, σφράγιζαν και συσκεύαζαν τα σαπούνια.
Πυρηνελαιουργία ραφιναρία
Κατά τη δεκαετία του 1870 ξεκινάει η παραγωγή πυρηνελαίου, λαδιού που προέρχεται από τους πυρήνες της ελιάς. Το πυρηνέλαιο χρησιμοποιούνταν στη συνέχεια στην κατασκευή σαπουνιών ,πυρηνόξυλων αλλά και στη ραφιναρία. Από αυτή προέρχεται η σαπουνόπαστα η οποία χρησιμοποιείται στην παραγωγή φτηνού σαπουνιού.
